هوش مصنوعی خلاق: همزیستی با آینده‌سازان جدید سینما

سعید رهنما

هوش مصنوعی (AI)، که زمانی تنها دستمایه‌ی داستان‌های علمی-تخیلی بود، اکنون به سرعت از مرزهای تخیل محض فراتر رفته و به نیرویی ملموس در جهان ما تبدیل شده است. در سینما، این موضوع دیگر فقط به حضور AI درون صفحه نمایش محدود نمی‌شود؛ بلکه به شکلی فزاینده، بر آنچه پشت صحنه و در فرآیند خلق آثار سینمایی می‌گذرد، تأثیر می‌گذارد. این دگرگونی عمیق، هوش مصنوعی را به نوع جدیدی از آینده‌ساز در فیلم‌سازی تبدیل می‌کند، که مرزهای خلاقیت را جابجا کرده و کاوشی حیاتی در اخلاقیات و پتانسیل همکاری انسان و AI در داستان‌سرایی را ضروری می‌سازد.

ادغام هوش مصنوعی در فرآیند خلاقانه فیلم‌سازی، نقطه‌ی عطفی اساسی را رقم زده است. ما در حال حرکت فراتر از نقش AI به عنوان صرفاً ابزاری برای پس‌تولید یا جلوه‌های ویژه هستیم. این فناوری اکنون در حال ورود به حوزه‌های

ژرفای متاورس: آینده‌پژوهی سینمایی و تجربه‌های روایی غوطه‌ور

سعید رهنما

متاورس، این مفهوم نوظهور که وعده‌ی فضاهای مجازی سه‌بعدی و کاملاً تعاملی را می‌دهد، تنها یک پدیده‌ی تکنولوژیک نیست؛ بلکه مرزی جدید برای آینده‌پژوهی سینمایی و رویکردهای نوین به روایت‌پردازی است. این گستره‌ی مجازی، سینما را به چالش می‌کشد تا از محدودیت‌های پرده‌ی دو‌بعدی فراتر رود و مخاطب را به درون جهانی کاملاً غوطه‌ور و تعاملی بکشاند، جایی که تماشاگری منفعل به یک مشارکت‌کننده‌ی فعال تبدیل می‌شود.

سینما همواره پیشگام در تجسم آینده‌های تکنولوژیک بوده است. اکنون، خود سینما در آستانه‌ی یک تحول بنیادین قرار دارد که توسط متاورس هدایت می‌شود. این فضای نوین، نه تنها ابزاری برای نمایش داستان‌هاست، بلکه بستری برای تجربه‌ی زیسته‌‌ی روایت‌ها را