مفهوم توسعه پایدار

سعید رهنما

توسعه پایدار که تنظیم و ساماندهی تعامل انسان و محیط و تعامل انسان با انـسان را در برمی گیرد، با تلاش های بسیار محققان و بررسی و بسط مفهومی آن امروز به موضوعی اشکار و نقشی مهم در رشد و توسعه جوامع بدل شده است. در این مسیر دسته عواملی وجود داشته اند که باعث رواج تفکر توسعه پایدار و مدیریت رشد شده اند، با هم نگاهی اجمالی به سه دسته از این عوامل خواهیم پرداخت :

1 -نتایج بد کارکردی اجرای سیاست های تعدیل ساختاری که خود برای مقابلـه بـا بحـران اقتصاد جهانی در دهه 1980 م. تدوین شده بود؛

2 -افزایش بی امان و وقفه ناپذیر فقر و گرسنگی و نابرابری در جهان؛

3 -تخریب نگران کننده محیط زیست و منابع طبیعی در نتیجه کاربرد تکنولوژی ها

جهانی شدن و آینده دموکراسی

 

 

نویسنده: یورگن هابرماس

مترجم: کمال پولادی

ناشر: نشر مرکز

زبان کتاب: فارسی

تعداد صفحه: 259

اندازه کتاب: رقعی

 

مروری بر کتاب را در ادامه مطلب بخوانید : 

مهندسی ژنتیک و آینده سرشت انسان

 

 

نویسنده: یورگن هابرماس

مترجم: یحیی امامی

ناشر: نقش و نگار

زبان کتاب: فارسی

تعداد صفحه: 158

اندازه کتاب: رقعی

 

برای مرور بیشتر ادامه مظلب را دنبال کنید :

آینده محیط امنیتی در خاورمیانه

 

نویسنده: نورا بنساحل - دانیل بایمن

مترجم: ناصر قباد زاده - علی گل محمدی - عسگر قهرمانپور - فرزاد میراحمدی

ناشر: پژوهشکده مطالعات راهبردی

زبان کتاب: فارسی

تعداد صفحه: 232

اندازه کتاب: رقعی

 

برای مروری بیشتر کتاب ادامه مطلب را دنبال کنید : 

دانلود جزوه آموزشی روش های پژوهش در آینده پژوهی

 

 

واژه ی روشی شناسی (متدولوژی) عموماً به دو معنا به کار می رود. در معنای اول، متدولوژی در معنایی عام به ارزیابی هایی اطلاق می گردد که ذیلاً به آن اشاره خواهد شد، در معنای دوم و پرکاربردتر، روش شناسی صرفاً به اولین وجه از این وجوه سه گانه اشاره دارد که موضوع مورد بحث ما در این مقاله نیز می باشد. 

تعریف آینده پژوهی

سعید رهنما

آینده پژوهی مشتمل بر مجموعه تلاش‌هایی است که با استفاده از تجزیه و تحلیل منابع، الگوها و عوامل تغییر و یا ثبات، به تجسم آینده‌های بالقوه و برنامه­ ریزی برای آنها می‌پردازد. آینده­ پژوهی منعکس می‌کند که چگونه از دل تغییرات (یا تغییر نکردن) “امروز”، واقعیت “فردا” تولد می‌یابد. (Bell, 2003)

 آینده­ پژوهی معادل لغت لاتین “Futures Studies” است. کلمه جمع Futures به این دلیل استفاده شده ‌است که با بهره گیری از طیف وسیعی از متدلوژی‌ها و بجای تصور “فقط یک آینده” ، به گمانه­ زنی‌های سیستماتیک و خرد ورزانه، در مورد نه فقط “یک آینده” بلکه “چندین آینده متصور” مبادرت می‌شود. موضوعات آینده­ پژوهی دربرگیرنده گونه‌های “ممکن” ،”محتمل” و “مطلوب” برای دگرگونی از حال به آینده می‌باشند. (ملکی­فر و همکاران، ۱۳۸۵)

پیش بینی و آینده نگاری

سعید رهنما

دو رویکرد اساسی در علم آینده­ پژوهی وجود دارد. رویکرد اول را اصطلاحا “پیش بینی” (Forecast) می­ نامند. این رویکرد به دنبال شناسایی آینده و نه صرفا پیش­گویی آن است. در این خصوص عنوان می شود که ارزش پیش­ بینی در سودمندی آن است، نه در تحقق آن. با بررسی این گزاره به نزدیکی آن با مفهوم چگونگی بهره­ برداری از فرصت و کیفیت آن پی می بریم. همچنین در جهت پیشبرد اهداف این رویکرد که همزمان با شکل­­ گیری علم آینده ­پژوهی، ظهور یافت بیش از یکصد تکنیک توسعه یافته است.

رویکرد دوم که در چند دهه اخیر به آن توجه ویژه ­ای شده است و در جایگاه بسیاری مهمی قرار دارد ” آینده­ نگاری” (Foresight) است. در این رویکرد، پارادایم عمده شکل بخشیدن به دنیای مطلوب فردا است. در واقع این­ گونه عنوان می­ شود که مسئولیت خطیر ما در قبال آینده، تعالی آن است و نه پیش بینی آن.