بحران فلسطین و آینده

 

نویسنده: منوچهر محمدی - پیروز غفرانی

ناشر: وزارت امور خارجه - موسسه چاپ و انتشارات

زبان کتاب: فارسی

تعداد صفحه: 405

اندازه کتاب: وزیری

 

برای مرور بیشتر بر روی کتاب، ادامه مطلب را دنبال کنید : 

مهندسی و آینده پژوهی

چکیده

در دنیای کنونی، افکار عمومی و بازخورد رفتارهای اجتماعی ملتها در شکل گیری تمام اتفاقات و حوادث نقش اساسی دارد. بدون تردید هیچ اقدامی در دنیای امروز میسر نیست، مگر پاسخ آن اقدام از قبل در اذهان بطور مستقیم و غیر مستقیم، یافت یا بازیافت شده باشد.

بنابراین تأثیرگذاری تغییر و القای اندیشه ها و افکار مطلوب پیش نیاز هر اقدام و حرکتی در حوزه های مختلف سیاست فرهنگ اقتصادی اجتماع و حرکات نظامی است. و این همان عملیات روانی است که اکنون توسط مجریان بسیاری در جای جای جهان با روش ها و تاکتیک های مختلف در حال اجرا، انجام، نتیجه گیری است.

تاکتیک ها و روش های آینده پژوهی

سعید رهنما

روش های پیش بینی، درک و یا آماده شدن برای آینده را می توان در پنج گروه تقسیم بندی کرد. برای درک بهتر ماهیت روش برنامه ریزی برپایه سناریو بهتر است جایگاه این روش در پنج گروه ذیل بررسی شود. 

 

گروه اول: پایش الگوهای نوظهور

این دسته در برگیرنده تکنیک های پیمایش، پایش، ردگیری و شبیه سازی است. فصل مشترک و شالوده این تکنیک ها، مفهوم غیر قابل پیش بینی بودن آینده است. در واقع آینده ازتعامل نیروهای فراوانی به وجود می آید و یک پیش بینی ساده نمی تواند با واقعیت های در حال دگرگونی تطابق کامل داشته باشد. از این رو فرآیند برنامه ریزی استراتژیک باید بسیار انعطاف پذیر باشد چرا که مسیر حرکت ما به سمت آینده به طور مداوم در حال تغییر است و فعل و انفعالات نیروهای مختلف و حوادث غیر منتظره مسیر حرکت را قطعا منحرف می کنند. پس بهترین شیوه آماده شدن برای آینده، پایش مستمر و دقیق تحولات وپیشرفت های فنآورانه، فرهنگی، سیاسی و اقتصادی است. 

پیش بینی و آینده نگاری

سعید رهنما

دو رویکرد اساسی در علم آینده­ پژوهی وجود دارد. رویکرد اول را اصطلاحا “پیش بینی” (Forecast) می­ نامند. این رویکرد به دنبال شناسایی آینده و نه صرفا پیش­گویی آن است. در این خصوص عنوان می شود که ارزش پیش­ بینی در سودمندی آن است، نه در تحقق آن. با بررسی این گزاره به نزدیکی آن با مفهوم چگونگی بهره­ برداری از فرصت و کیفیت آن پی می بریم. همچنین در جهت پیشبرد اهداف این رویکرد که همزمان با شکل­­ گیری علم آینده ­پژوهی، ظهور یافت بیش از یکصد تکنیک توسعه یافته است.

رویکرد دوم که در چند دهه اخیر به آن توجه ویژه ­ای شده است و در جایگاه بسیاری مهمی قرار دارد ” آینده­ نگاری” (Foresight) است. در این رویکرد، پارادایم عمده شکل بخشیدن به دنیای مطلوب فردا است. در واقع این­ گونه عنوان می­ شود که مسئولیت خطیر ما در قبال آینده، تعالی آن است و نه پیش بینی آن.

نگاه معصومین به آینده پژوهی

حضرت امیر المؤمنین علی(ع) می فرمایند:

اعرف الناس بالزمان من لم یتعجب من احداثه

 داناترین مردم به مقتضیات زمان کسی است که از تحولات آن دچار شگفتی و حیرت نشده و خود را نبازد.(غرر الحکم صفحه 210)

 

حضرت امیر المؤمنین علی(ع) می فرمایند:

من عرف الایام لم یفعل عن الا ستعداد

کسی که اوضاع روزگار خود را می شناسد از آمادگی در مقابل مقتضیات آن غفلت نمی کند.(تحف العقول صفحه 98)