سعید رهنما
سینما، فراتر از آنکه صرفاً یک آینه برای بازتاب واقعیتها باشد، نقشی فعال و بنیادین در خلق و شکلدهی به آینده ایفا میکند. این مدیوم قدرتمند، نه تنها چشماندازهای محتمل را پیش روی ما میگذارد، بلکه به مثابه یک معمار فرهنگی پویا عمل میکند که با هر فریم، هر داستان و هر مفهومی، بذرهای ایدههای نو را در خاک حاصلخیز ذهن مخاطبانش میکارد.
این قدرت شگرف سینما در "خلق" آینده، از طریق مکانیزمهای پیچیدهای صورت میپذیرد. یکی از مهمترین این مکانیزمه
سعید رهنما
سینما، این معبد تاریکروشن قصهگویی، از همان لحظهی پیدایش، چیزی فراتر از صرفاً ابزاری برای سرگرمی و تفریح بوده است. در جوهر خود، سینما همواره آینهای بوده که نه تنها واقعیتهای جاری و گذشته را منعکس میکند، بلکه به شکلی مرموز و عمیق، بازتابی از آرزوها، ترسها، امیدها و کابوسهای نهفته در ناخودآگاه جمعی بشریت نسبت به آینده را نیز به نمایش میگذارد. این قابلیت منحصر به فرد سینما در تجسم بصری و حسی آیندهها، آن را به ابزاری قدرتمند و اغلب ناخودآگاه در آیندهپژوهی فرهنگی و فلسفی تبدیل میکند.
این مدیوم، با قدرت اقناعکننده
سعید رهنما
والت دیزنی معروف، جملهای دارد که به زبانی ساده یکی از مهمترین مباحث مدیریت استراتژیک را (که سالها بعد از او در دانشکدههای مدیریت مورد توجه قرار گرفت) در چند کلمه توضیح میدهد. او میگوید: «زمان و شرایط بهسرعت درحال تغییر هستند؛ ما باید هدفمان را دائما بر آینده متمرکز نگه داریم.» اصولا زندگی آدمها از همان ابتدا با تغییر و تحول همراه بوده است و البته محصولات و دستاوردهای زندگی انسانی هم از این قاعده مستثنی نیستند. در روزگار ما و درحالیکه سرعت تغییر، روزبهروز درحال افزایش است، شناخت و پیشبینی آنچه در آینده بهوقوع میپیوندد اهمیتی دوچندان دارد و طبیعی است که درصورت بیتوجهی به روندهای جدید و نداشتن نگاه به آینده، در این حرکت پرشتاب، دچار «عقبماندگی» میشویم.
