مدل های حکمرانی نظام تامین اجتماعی با نگاهی به مبانی نظری، مطالعات تطبیقی و ارائه الگو به قلم سعید رهنما و ابوالفضل میعادیان توسط اندیشکده و مرکز مطالعات معرفت منتشر گردید. این مطالعه با حدود 350 صفحه ضمن بررسی مبانی نظری، به بررسی مدل های چندلایه مستمری پرداخته و نظام تامین اجتماعی کشورهای کانادا، هلند، استرالیا و نروژ را مورد بررسی قرار داده و در نهایت الگوهای منطبق با کشور ایران را ارائه نموده
ابوالفضل میعادیان
مشارکت مردم در حکمرانی بایستی همراه با فراهم کردن ابزارها و سازوکارهای مناسب و کارآمد باشد. یکی از ابزارها و سازوکارهای اساسی و مهم برای تقویت مشارکت عمومی در سطح حکمرانی و اداره کشور، بودجه شهروندی است. بودجه شهروندی با هدف آشناسازی شهروندان با محتوا و فرایند بودجه ریزی در بخش عمومی به منظور پاسخگو کردن دولت و بهره گیری از ظرفیت های مشورتی و نظارتی شهروندان و همچنین همراه سازی مردم به منظور انجام برنامه های تحولی و توسعه ای تدوین می شود.
ابوالفضل میعادیان
ضرورت توجه ویژه به مسیر و جایگاه تامین اجتماعی در نظام حکمرانی ضرورتی اجتناب ناپذیر است. همچنین با توجه به بصدا در آمدن آژیر خطر در نظام تامین اجتماعی کشور، شاهد بروز بحران های متعدد در این نظام هستیم، که ضرورت نگاه به مدل های جهانی و بهره گیری از تجربیات آنان را به اقدامی ضروری تبدیل نموده است. همچنین مطالعه ی تجارب سایر کشورها در رویارویی با مشکلات مشابه می تواند ضمن تامین صرفه های زمانی و هزینه ای، چراغ راهی برای حرکت در این مسیر پرپیچ و خم باشد. هر چند که انتخاب کشورهای هدف برای انجام پژوهش های تطبیقی نیز مستلزم لحاظ برخی ملاحظات و ریزبینی است.
ابوالفضل میعادیان
اصطلاح دیپلماسی اقتصادی اصطلاح جدیدی است که سابقه استفاده از آن به دهه 1950 بازمی گردد، با این حال تنها در یک دهه اخیر است که بسیار مورد توجه قرار گرفته است. در واقع پژوهش های عملی در این خصوص از مواردی نادر در دهه 1950 به ده ها مورد در هر سال در یک دهه اخیر رسیده است. از دلایل این امر می توان به توسعه جهانی شدن، روند رو به رشد حمایت گرایی و افزایش نقش مباحث اقتصادی در ملاحظات امنیتی اشاره کرد.
در یک تعریف مختصر دیپلماسی اقتصادی استفاده از ابزار سیاسی بین المللی یا دیپلماسی برای به دست آوردن اهداف اقتصادی است. بر اساس این تعریف، دیپلماسی اقتصادی طیف وسیعی از مسائل و اقدامات از دیپلماسی تجاری تا روابط داوطلبانه و اجباری میان دولت ها را دربرمی گیرد.
